Di Pagi Jumaat

Assalamualaikum & Selamat Pagi

Ya Allah, sedih sungguh hati aku tika ini...
Ikutkan ingin aku mengalirkan air mata nieyh...
Hati aku bercampur sakit hati, sedih...segalanya bercampur dalam 1 rasa..
Macam mana aku nak mulakan, aku sendiri pun tidak begitu pasti..
Sedih yang teramat sangat...terluka hati aku pagi nieyh dengan cara dia...

Kalau awak ajak saya dari awal dan awak memang tekad ingin saya ikut, sudah pasti saya akan ikut..pernah ker saya tolak kalau awak ajak saya kemana2...saya cuba untuk sentiasa ada di sisi awak...tapi bukan begini caranya untuk awak mengajak saya...saya cukup sedih dengan cara awak...bukan bila saya mengadu baru awak bertindak..tapi sejujurnya saya cakap, pengaduan yang saya ungkapakan pada awak, bukanlah salah satu sebab untuk saya ikut awak pulang ke kampung, ia hanya sekadar ingin memberitahu...

Bila awak terus tanya mak awak, awak membuatkan saya rasa malu sangat..Ia seolah-olah seperti saya yang terhegeh2 nak ikut awak..awak tahu x semua tuh???saya tak nak keluarga awak akan berfikir yang saya nieyh sentiasa nak ikut ke mana awak pergi..saya tak nak tanggapan diorang lain pada saya...saya bukan seperti itu...

Andai awak ajak saya dari awal, sudah semestinya saya akan ikut tanpa alasan saya akan bagi, dengan spontannya saya akan ikut awak...saya teringin nak berjalan ke terengganu...pada mula2 awak cerita pada saya nak pulang ke kampung dan awak ajak saya, hati saya sungguh berbunga sebab awak ajak saya pulang ke kampung awak dan dapat laa saya jalan2 di terengganu....tapi bila dah nak dekat hari awak nak pulang ke kampung awak diam sahaja tak ada lagi ajakan awak untuk saya...awak hanya berkata " b balik kg mgu dpan"...dan dengan rasa sayunya saya hanya mengiakan saja pemulangan awak itu...tiada kata-kata untuk saya ungkapkan lagi....untuk sedapkan hati saya, saya ingatkan dalam diri saya yang mungkin kereta tak muat...seperti mana yang awak cakapkan pada saya pada mula2 ajakan awak pada saya...

dan pagi nieyh awak pertikaikan kepulangan awak ke kampung saya..Yea saya tahu awak tidak pernah sama sekali tolak ajakan saya..saya sangat menghargai budi baik awak...sangat2...tapi andai awak memang betul nak saya ikut, dari awal lagi awak akan ajak saya...bukan kerana di rumah saya tiada orang...saya sangat2 sedih...tidak pernah saya buat awak seperti ini bila saya ingin awak pulang ke kampung saya....

Mungkin awak salahkan saya kan kerana tidak ingin ikut awak pulang ke kampung....tapi kalau awak di tempat saya sudah semestinya awak akan terasa seperti mana saya rasa sekarang...dan saya tidak akan salahkan awak...awak dah besar, awak boleyh fikir sendiri...saya doakan awak selamat pergi dan selamat pulang semula ke sini...baliklah dengan hati yang gembira yeaa...hati2 semasa memandu...ingat awak bawa keluarga tuh...take care yea sayang...saya doakan awak selamat... :)